‘Bezuiniging op duurzaamheidssubsidie kost sportclubs 7.000 euro per jaar’

Dat heeft de Stichting Waarborgfonds Sport (SWS) berekend. De stichting waarschuwt dat de bezuiniging desastreuze gevolgen heeft voor de financiën van sportverenigingen met een eigen accommodatie.

Drastisch verlaagd
Via de BOSA-regeling kunnen sportclubs subsidie aanvragen voor bouw- en onderhoudskosten van sportaccommodaties, evenals voor de aanschaf van sportmaterialen. Voor 2023 was er een budget van bijna 80 miljoen euro beschikbaar en voor 2024 ruim 113 miljoen euro. Omdat het aantal subsidieaanvragen dit jaar het beschikbare subsidiebudget fors oversteeg, trok toenmalig minister Helder eerder dit jaar al 32,5 miljoen euro extra uit, wat al snel niet toereikend bleek.

In de komende jaren zal het beschikbare subsidiebudget echter drastisch worden verlaagd. Voor de kalenderjaren 2028 en 2029 is zelfs slechts 20 miljoen euro beschikbaar.

Buiten de boot
Los van het BOSA-budget kan voor duurzame investeringen subsidie worden aangevraagd via de Dumava-regeling. Volgens SWS dekt dit slechts een zeer beperkt deel van de totale investeringsbehoefte voor sportaccommodaties.

‘Als er in 2024 nog een behoefte is van meer dan 113 miljoen euro, en je stelt vanaf 2028 maar 20 miljoen beschikbaar, dan kan iedereen wel raden dat veel clubs buiten de boot zullen vallen’, stelt SWS-directeur Dick Zeegers. ‘Clubs zullen noodzakelijke investeringen uitstellen of zelfs afstellen, wat de kwaliteit van de sportvoorzieningen negatief zal beïnvloeden. Veel verenigingen rekenen bovendien jaarlijks in hun begroting op de BOSA-subsidie voor onderhoudskosten of de aanschaf van materialen. Denk bijvoorbeeld aan het onderhoud van tennis- of golfbanen. Vanaf 2028 zal dit waarschijnlijk niet meer mogelijk zijn, terwijl de exploitatie van veel clubs nu al onder druk staat.’

Schade voor sportverenigingen
Met een simpele rekensom kan volgens SWS de impact van de bezuinigingen worden berekend voor de sportclubs met een eigen accommodatie. Zeegers: ‘Volgens berekening van het Mulier Instituut zijn er ongeveer 7.500 verenigingen die, deels, eigenaar zijn van de accommodatie. Een bezuiniging van 53 miljoen euro leidt dan tot een schade die gemiddeld ruim 7.000 euro per sportclub bedraagt. Verenigingen die veel investeren in hun accommodatie zullen uiteraard meer lijden dan clubs met weinig investeringen, maar de gemiddelde impact is aanzienlijk. Let wel, in 10 jaar tijd scheelt dit iedere sportvereniging met een eigen accommodatie 70.000 euro. Zeker nu sportverenigingen steeds vaker een belangrijke maatschappelijke rol vervullen, is het afbouwen van deze regeling een verkeerde beslissing.’