Rechter laat vergunning uitbouw in stand ondanks schaduw op zonnepanelen

De rechtszaak draait om een bouwplan waarbij een bewoner zijn woning wil uitbreiden met een dakuitbouw op de tweede en derde verdieping aan de achterzijde van de woning. In de rechtszaal was er specifieke aandacht voor de impact van de uitbouw op de bezonning en het rendement van de zonnepanelen van de buren.

Achtergrond
Het college van burgemeester en wethouders van Den Haag verleende op 21 januari 2022 de omgevingsvergunning voor de verbouwing, ondanks bezwaren van de buren. De eiseres stelde dat de vergunde uitbouw schadelijk zou zijn voor haar privacy en het uitzicht vanuit haar woning, en voerde aan dat de uitbouw zou leiden tot een onaanvaardbare afname van bezonning op haar gevel en tuin, en daardoor een negatief effect op de zonnepanelen op haar dak.

De buren hadden een bezonningsstudie ingediend, uitgevoerd door het bedrijf schaduwsimulator.nl, waarin werd geconcludeerd dat het bouwplan zou leiden tot aanzienlijke schaduwhinder en daardoor minder rendement van de zonnepanelen. Volgens de eiseres zou dit financieel nadeel veroorzaken, aangezien zij haar zonnepanelen zou moeten aanpassen om haar woning energieneutraal te houden. Eiseres stelde verder dat de gemeente onvoldoende rekening had gehouden met de verbouwing van haar begane grond tot een mantelzorgwoning, die eveneens te maken zou krijgen met verminderde bezonning.

Niet significant
De rechtbank oordeelde echter dat de afname van de bezonning, zoals berekend in de bezonningsstudie, niet significant genoeg is om de omgevingsvergunning in te trekken. Volgens de Haagse bezonningsnorm, die in de jurisprudentie van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State is vastgelegd, is het verlies van bezonning aanvaardbaar.

De afname in bezonning was het grootst bij het meetpunt 6, de zonnepanelen op de uitbouw, waar op bepaalde dagen een afname van 11,3 procent is geconstateerd. Op jaarbasis is de afname daar 3,4 procent. De rechtbank concludeerde dat deze afname niet dusdanig groot is dat het nadeel voor eiseres onevenredig zou zijn.

De rechtbank stelt dat de gemeente de omgevingsvergunning op basis van de bezonningsstudie en de beperkte impact op de zonnepanelen terecht heeft verleend. Het beroep van eiseres tegen de vergunning is daarom ongegrond verklaard.