Kabinet verlaagt ambities voor windmolens op zee

In het Windenergie Infrastructuurplan Noordzee (WIN) dat minister Sophie Hermans van Klimaat en Groene Groei naar de Tweede Kamer heeft gestuurd, worden de ambities voor windenergie op zee daarom naar beneden bijgesteld. Het kabinet constateert dat het eerder gestelde doel van 50 gigawatt in 2040 en 70 gigawatt in 2050 momenteel niet realistisch is. ‘De internationale marktsituatie voor windenergie op zee is zeer uitdagend,’ schrijft de minister in een brief aan de Tweede Kamer.

30 tot 40 gigawatt
De minister presenteert daarom nu een meer haalbaar traject met een bandbreedte van 30 tot 40 gigawatt aan windenergie op zee voor 2040. Deze bijstelling komt voort uit recente ontwikkelingen waarbij tenders in verschillende landen, waaronder het Verenigd Koninkrijk, Denemarken en België, zijn mislukt of uitgesteld vanwege beperkte marktinteresse.

Hermans wijst naar de gestegen kosten voor de aanleg van windparken door hogere materiaalprijzen en rentestijgingen.

Waterstofpauze
Ook de voorbereiding van waterstofdemonstratieprojecten op zee wordt gepauzeerd in afwachting van de publicatie van de Klimaat- en Energienota later dit jaar. Volgens Hermans ontwikkelt de waterstofmarkt zich langzamer dan verwacht, waardoor waterstofproductie op zee minder urgent is geworden. In september zal het kabinet in de Klimaat- en Energienota het streefdoel voor windenergie op zee herijken en de impact ervan meenemen in de actualisatie van het Nationaal Plan Energiesysteem (NPE).

Adaptieve besluitvorming
De aanleg van infrastructuur voor windparken op zee vereist tijdige besluitvorming, meestal ongeveer 10 jaar voorafgaand aan realisatie. Het WIN zet daarom een gefaseerde aanpak uiteen waarin ruimte wordt gelaten voor toekomstige inzichten en veranderende energiebehoefte. Dit past in de bredere energiestrategie, waar Nederland voor 2050 nog steeds inzet op een klimaatneutraal energiesysteem.