Minister: tender mislukt, niemand wil nieuw windpark op zee bouwen

De huidige marktomstandigheden worden volgens de minister van Klimaat en Groene Groei gekenmerkt door hogere kosten.

Marktverandering
De Europese markt voor windenergie op zee is drastisch veranderd. Hermans concludeert dat waar windparken sinds 2018 zonder subsidie werden vergund en ontwikkelaars zelfs bereid waren te betalen voor vergunningen, de gestegen kosten en tragere verduurzaming van de industrie nu voor problemen zorgen. Windparkontwikkelaars hebben moeite met het afsluiten van langjarige stroomafnamecontracten (ppa’s).

Deze situatie is niet uniek voor Nederland. ‘Dit is ook terug te zien in andere Europese landen, zoals Duitsland, Denemarken, Verenigd Koninkrijk en België, waar ook tenders zijn mislukt of zijn uitgesteld vanwege beperkte marktinteresse’, aldus Hermans.

Actieplan
Het kabinet had deze ontwikkeling zien aankomen en presenteerde op Prinsjesdag het ‘Actieplan windenergie op zee’. Hierin staan maatregelen om te voorkomen dat de uitrol van windenergie op zee stilvalt.

Voor 2026 is het kabinet voornemens 2 gigawatt aan windparken op zee met subsidie te vergunnen. Hiervoor is 948,3 miljoen euro uit het Klimaatfonds gereserveerd. Ook wordt de Indirecte Kosten Compensatie (IKC)-regeling tot 2028 verlengd, waardoor elektriciteitskosten voor de industrie dalen en de elektriciteitsvraag wordt gestimuleerd.

Voor de periode vanaf 2027 bereidt het kabinet meer structurele maatregelen voor. Minister Hermans denkt hierbij aan contracts for difference voor zowel aanbod als vraag naar duurzame elektriciteit. Ook wordt gewerkt aan een ppa-garantiefonds met Invest-NL. De besluitvorming hierover ligt bij een volgend kabinet.

Gevolgen
De mislukte tender betekent vertraging voor de realisatie van het windpark, dat oorspronkelijk gepland stond voor eind 2030. Dit heeft ook effect op de routekaart voor windenergie op zee, die al eerder was aangepast door het uitstellen van de tenders voor IJmuiden Ver Gamma-A en Gamma-B.

Deze situatie kan volgens Hermans leiden tot vertragingskosten bij netbeheerder TenneT. Daarnaast bestaat het risico op onderbenutting van productiecapaciteit bij Nederlandse toeleveranciers. Toch stelt Hermans er vertrouwen in te hebben dat met de nieuwe realistische koers van het kabinet ‘de uitrol van windparken op zee ondanks deze tegenvaller kan worden gecontinueerd’.