Zonnepanelen van het dak van sociale huurwoningen halen? ‘Totale onzin’

De salderingsregeling wordt afgeschaft in 2027. Dat heeft consequenties voor de financiële baten van pv, waarbij er nog veel onduidelijk is. De berichtgeving in de media leidt tot een negatief sentiment onder een deel van de huurders in de sociale huursector. Dat constateert ook Maarten Corpeleijn, zelfstandig adviseur voor woningcorporaties, bekend van Zonnig Huren.

Zonnepanelen mogen eraf?
De Gelderlander publiceerde onlangs een artikel over woningcorporatie Vivare met als kop: ‘Onrust onder huurders in Arnhem-Zuid: zonnepanelen mogen nu van het dak’. De werkelijkheid was anders, vertelt Corpeleijn. Het aanbod voor verwijderingen betrof een project waarvan de uitvoering net was gestart, ingegeven door de oplaaiende discussie over de toegevoegde waarde van pv. De woningcorporatie maakte een uitzondering voor 2 huurders.

Vuurtje opgestookt
‘In tegenstelling tot wat de kop deed vermoeden, is dit geen beleid. Dit staat ook helder op de website van Vivare,’ aldus Corpeleijn. ‘Er worden veel alarmerende berichten de wereld in gezonden, niet zelden bezijden de waarheid. De opbrengst van zonnepanelen is voor velen ingewikkelde materie, zeker met het afschaffen van saldering vanaf 2027 in het vooruitzicht. De Woonbond, belangenbehartiger van huurders, stookt het vuurtje op door een generiek advies over een lagere vergoeding voor alle zonnepanelen. Daarbij gebruiken ze lage cijfers over opbrengsten. En ze gaan eraan voorbij dat huurders veel jaren heel veel voordeel hebben gehad, en dat elke woning anders is, bijvoorbeeld wat betreft vermogen van de zonnepanelen, percentage direct gebruikte stroom en opbrengst per wattpiek.’

Zo werkt het niet
De onrust onder sociale huurders met zonnepanelen neemt toe, mede door dit soort verhalen in de media. Dat leidt tot steeds meer mailtjes en telefoontjes met vragen aan woningcorporaties. Corpeleijn: ‘Sommigen zeggen zelfs: “Ik zet de zonnepanelen uit of haal ze maar van het dak”. Ik denk dat er in dit geval maar één zinnig antwoord is: “Zo werkt het niet.” Corporaties hebben een investering voor 20 jaar gedaan. Als huurders ze willen afschakelen moeten ze dat zelf weten, maar de investering moet nog steeds afbetaald worden.’

Gezonken kosten
Corpeleijn rekent voor. ‘Stel zo’n systeem kostte 2.500 euro om te plaatsen. Dat noemen we “gezonken kosten”, die ben je als investeerder kwijt. Verwijdering kost 800 euro en die op een ander dak leggen 1.000 euro… Daarmee gooi je ruim 70 procent van de oorspronkelijke investering door de gootsteen, terwijl je niet meer besparing voor huurders genereert. Dat doet een corporatie heel veel pijn en de huurders als collectief hebben er niets aan. Het is contraproductief, ook voor onze energietransitie.’

Gratis bier
Corpeleijn benadrukt dat hij de zorgen snapt van sociale huurders die eerst instemden met zonnepanelen op hun dak, en daarna de berichten lezen. Voorlopig bespaart ook de sociale huurder er echter geld mee op de energierekening. En wat de toekomst gaat brengen is ongewis, bijvoorbeeld wat betreft de ontwikkeling van energieprijzen en terugleverheffingen, én ook eventuele compensatie vanuit Den Haag. Er is al beweging op dit vlak, bijvoorbeeld de recent aangenomen motie die pleit voor financiële compensatie vanuit het rijk. Corpeleijn: ‘In verkiezingstijd wordt natuurlijk altijd gratis bier beloofd, dus of die motie wordt uitgevoerd… Maar hoe dan ook, de politiek moet hier iets mee. Ik denk dat dit issue dan ook zal worden meegenomen in een nieuw regeerakkoord en er daarmee de duidelijkheid zal komen waar iedereen behoefte aan heeft.’

Worsteling
Corpeleijn publiceerde in maart een leidraad voor woningcorporaties op de website van Zonnig Huren in het kader van de onrust rondom de opbrengst van zonnepanelen. Dit document omvat veelgestelde vragen van huurders, en concrete mogelijke antwoorden op deze vragen. Het is vrij te gebruiken. De vele downloads door woningcorporaties onderstrepen volgens Corpeleijn hun worsteling met de huidige situatie. De grote vraag is wanneer daar verandering in komt.

Klein deel
‘Voor bewoners van NOM-woningen, sterk verduurzaamde woningen waarbij de verhuurder huurders een energieprestatievergoeding (EPV) in rekening mag brengen, is de situatie het meest schrijnend. Hier zal de besparing op de energierekening middels zonnepanelen in een wat hoger tempo verminderen dan bij een reguliere woning met pv op het dak’, aldus Corpeleijn. ‘Als je bijvoorbeeld jaarlijks 8.000 kilowattuur aan zonnestroom opwekt en daarvan maar 3.000 kilowattuur kunt salderen en netto al 5.000 kilowattuur teruglevert, loopt het financiële voordeel sneller terug. Maar dit betreft slecht een klein deel van de sociale huurwoningen en dat effect staat al jaren op de radar van de politiek.’

Wachten op Den Haag
De uitrol van pv op gang houden is momenteel niet eenvoudig voor woningcorporaties’, concludeert Corpeleijn. ‘De bereidwilligheid van huurders is ingestort, heel wat projecten worden op de langere baan geschoven. Dat is gewoonweg de situatie van nu, het is wat het is. Het wachten is op Den Haag, op beleid dat weer vertrouwen geeft en op wat rust in de media. Dan kunnen we weer door.’