‘Chinees opkoopplan polysiliciumproductiecapaciteit is een luchtspiegeling’

Bernreuter noemt op basis van een anoniem bericht van een Chinese marktanalist het plan fundamenteel gebrekkig en stelt dat kapitaalkrachtige partijen vooral speculeerden op koersstijgingen.

Markt onder druk
Het opkoopplan dat afgelopen zomer gepresenteerd werd, was bedoeld om het groeiende overaanbod aan polysilicium – de belangrijkste grondstof voor zonnepanelen – aan te pakken. Toonaangevende bedrijven zouden verouderde productiecapaciteit overnemen en sluiten, waardoor het aanbod zou afnemen en de druk op de prijzen zou verminderen. Deze strategie stuit volgens Bernreuter echter op fundamentele problemen.

De polysiliciumsector kampt met een nominale capaciteit van 3,8 miljoen ton, terwijl de werkelijke jaarlijkse productiecapaciteit slechts 2,3 miljoen ton bedraagt, met een bezettingsgraad van 56,5 procent. De binnenlandse vraag in China bedraagt ongeveer 1,4 miljoen ton per jaar. Het grootste deel van de overtollige capaciteit bestaat uit inefficiënte productielijnen met verouderde technologie en hoge kosten.

Volgens een anonieme Chinese analist waar Bernreuter Research over bericht, moet deze overcapaciteit via natuurlijke marktconcurrentie verdwijnen, niet kunstmatig in stand worden gehouden door opkoop. ‘Het plan schendt fundamenteel de marktprincipes en is verre van een reddingslijn voor de industrie.’

Kapitaalmanipulatie
Het opkoopplan lijkt volgens de analist meer op een gelegenheid voor kapitaalmanipulatie dan een serieuze poging tot herstructurering van de industrie. De analist identificeert 2 groepen die er belang bij hadden: aandeelhouders van pv-bedrijven die wilden uitstappen en polysilicium-futures investeerders.

‘Als de geruchten zich verspreidden, konden de aandelenkoersen tijdelijk stijgen, waardoor aandeelhouders tegen hoge prijzen konden uitstappen', stelt de bron. Zodra deze aandeelhouders hun belangen hadden verkocht, verdwenen de geruchten over het opkoopplan als sneeuw voor de zon. Speculanten op de termijnmarkt voor polysilicium creëerden ondertussen kunstmatig marktverwachtingen om prijsschommelingen te vergroten. ‘Zodra ze hun winsten hadden veiliggesteld, hielden de geruchten op', aldus de analyse.

5 redenen
Het plan is volgens de analist om 5 fundamentele redenen mislukt. Ten eerste was er een belangenconflict over de prijs: kopers wilden een korting van 50 tot 70 procent op de nettowaarde, terwijl verkopers maximaal 30 tot 40 procent wilden inleveren. De polysiliciumprijs herstelde zich in september tot 50.000 yuan per ton, waardoor kleine fabrikanten weigerden tegen lagere prijzen te verkopen.

Ten tweede was er een financieringskloof. De totale kosten voor het opkopen van 1,5 miljoen ton productiecapaciteit werden geschat op 50 tot 70 miljard yuan – 7 tot 10 miljard Amerikaanse dollar. Zelfs met bankfinanciering zouden de leidende bedrijven nog 15 tot 20 miljard yuan moeten ophoesten. Dit terwijl veel bedrijven al kampen met hoge schuldratio’s van meer dan 70 procent.

Ten derde kondigde de Chinese overheid half september nieuwe energieconsumptienormen aan die inefficiënte productiecapaciteit langs wettelijke weg zullen elimineren. Deze nieuwe regelgeving zal naar schatting 31,4 procent van de inefficiënte productiecapaciteit direct uitschakelen, waardoor het opkoopplan overbodig werd.

Historische waarschuwing
De anonieme analist trekt parallellen met de Amerikaanse trusts uit de late 19e eeuw, die ook productiecapaciteit consolideerden voor prijsstabiliteit. ‘Op de lange termijn bereikte het trustmodel onder het mom van stabiliteit eigenlijk monopolievorming', waarschuwt de analist. ‘Toonaangevende bedrijven behaalden buitensporige monopoliewinsten door productiecapaciteit en prijzen te beheersen, maar verloren de motivatie om technologie te vernieuwen.’

De Verenigde Staten stelden later de Sherman Antitrust Act in om deze monopolies te doorbreken. Als het polysilicium-opkoopplan zou worden uitgevoerd, zou het volgens de analist, net als bij de trusts, verouderde productiecapaciteit in stand houden en technologische vooruitgang belemmeren.

Toekomstperspectief
De toekomst van de polysiliciumindustrie zal volgens de analist worden bepaald door regelgeving en technologische ontwikkeling. De nieuwe energieconsumptienormen, hoewel pas eind 2026 officieel geïmplementeerd, geven een duidelijke richting voor verplichte uitfasering. Dit zal de overcapaciteit aanzienlijk verminderen en de noodzaak voor opkoop wegnemen.

Op technologisch gebied neemt de penetratie van n-type polysilicium toe, terwijl de waarde van p-type polysilicium snel afneemt.